In de pers
Werther
Chapeaumagazine:
Het zich aankondigende drama wordt door regisseur Van der Werf zorgvuldig en weloverwogen in beeld gebracht, waarbij hij dankbaar gebruikmaakt van het sobere doch schitterende decor, naar een ontwerp van Eric Goossens.
Operamagazine:
Het decor van Eric Goosens was van een sublieme eenvoud en effectiviteit. Door een combinatie van doorzichtige wanden, bestaande uit afhangende witte draden, en multifunctionele zetstukken werd een veelzijdige toneelruimte gecreëerd, waarbij door middel van uitgekiende belichting (Alex Brok) steeds de juiste gemoedstoestand van de spelers gereflecteerd werd. Hoe je met weinig geld iets heel mooi kunt laten zien.
NRC:
Wat ook helpt om Charlottes burgerlijk-romantische tweestrijd tussen ware liefde en onkreukbare zeden invoelbaar te maken voor een modern publiek: het gestileerde decor van ontwerper Eric Goossens. De bewegende, wit gegipste podiumdelen (nu eens een huis, dan een tweetal bomen, ten slotte een tombe) verlenen de voorstelling een mythische aura. Werthers alles verterende hartstocht en Charlottes duivelse dilemma krijgen daardoor iets tijdloos en universeel menselijks.
Volkskrant:
Ook de vormgeving is effectief in haar eenvoud, waarbij de nogal traditioneel ogende kostuums tegenwicht krijgen in de gestileerde decorelementen.Die verbeelden zowel architectuur als natuur en versterken met hun ruimtelijke en claustrofobische effecten ook de psychologische lading van het werk.
Theaterkrant:
Het begint allemaal heel traditioneel met een 18de-eeuws huiskamerdecor, maar naarmate de levens van de hoofdpersonages Werther en Charlotte meer verbrokkelen, valt ook het decor uiteen. Tot er in de finale een bijna leeg podium over is. Een prachtige vondst waarmee de psychologische diepte van het bekende verhaal aan kracht wint.
L’Ipermestra
NRC:
Het toneelbeeld houdt drie aktes lang een ongenaakbare aristocratische schoonheid.
Volkskrant:
Mede dankzij de even simpele als oogverblindend mooie gewaden van ontwerpster Mirjam Pater en de multifunctionele blokkendoos waaruit decorontwerper Eric Goossens kerkers en kastelen bouwt, is l’Ipermestra een voorstelling geworden die zich kan meten met die van de Nederlandse Opera.
Dr. Atomic
Opera van het Jaar 2023, Place de L’opera:
De regie van Wim Trompert en muzikale leiding van Bas Pollard, maar zeker ook het indrukwekkende decor van Eric Goossens en de spectaculaire licht-en geluidseffecten van respectievelijk Cor van den Brink en Jan Panis, zorgden samen met de voortreffelijke solisten en het verbluffend goede koor van de Utrechtse Studenten Cantorij, voor een voorstelling waar volgens Peter Franken ‘ ..menig operahuis jaloers van zou worden.’
Operamagazine:
Het decor van Eric Goossens en de kostuums van Martijn Kramp zijn wonderwel geslaagd en weten van de voorstelling een visueel schouwspel te maken zelfs op die schaarse momenten dat alles stilstaat.
De groene Amsterdammer:
Het decor is volledig abstract (Eric Goossens), geen intieme slaapkamer of kinderkamer, alleen een gestileerd mierenetersnest op de grond, grote metalen bollen in de lucht, opzij een schoolbord met formules en veel metalen stellages die uitstekend aansluiten bij de enorme vroegere fabriekshal van Werkspoor in Utrecht die nu als theater de Werkspoorkathedraal heet.
Volkskrant:
In een decor dat in de Werkspoorkathedraal naadloos overgaat in de retro industriële achtergrond, staat het team van het Manhattan-project, geleid door Oppenheimer, onder enorme druk om een werkend kernwapen af te leveren.
Operanederland:
Het USC pakt met ‘Doctor Atomic’ opnieuw grootschalig uit. De imposante Werkspoorkathedraal werkt schitterend als decor voor de atoomtestplaats. De hoofdpersonen werken in een sterke personenregie van Wim Trompert rondom een komvormige krater van zand aan de bom en haar behuizing (decorontwerp van Eric Goossens).
Trouw:
Het koor zingt fantastisch en beweegt fraai door het decor van Eric Goossens dat iets wegheeft van een oude James Bond-film met Sean Connery in de hoofdrol. Het past bij Peter Sellars libretto, dat grotendeels erg zakelijk is
Maria de Buenos Aires
GPD:
Een oogverblindende mooie ‘Maria’
Zoals ook qua decor en kostuums alles aan deze voorstelling visueel buitengewoon aantrekkelijk is.
Granida
Trouw:
Decor (Eric Goossens), kostuums (Mirjam Pater) en licht (Uri Rapaport) roepen herinneringen wakker aan Cavalli’s ’L’Ipermestra’ waarmee hetzelfde team in het Festival Oude Muziek zoveel indruk maakte.
AD:
Granida is een voorstelling met veel vaart en humor, verleidelijk voor oog en oor.
NRC:
Charmant is de voorstelling door het contrast tussen minimale middelen en maximale inzet. Van de zangers, die allen vele tientallen pagina’s Hooft uit het hoofd leerden.Van regisseur Wim Trompert, die grappige scènes ensceneert in het neutrale toneelbeeld van Eric Goossens: een grote bank, bomen, herders met lammetjes op wieltjes en een heuse zilvervloot.
Den Haag Centraal:
Ondanks de niet geringe omvang springlevend en boeiend ook door de vindingrijkdom van regisseur Wim trompert en het aandeel van Mike Fentross (muzikale leiding), Eric Goossens (decor), Mirjam Pater (kostuums) en Uri Rapaport (licht).
www.operanederland.nl:
Regisseur Wim Trompert heeft een passend naïeve sfeer gecreëerd van het pastorale toneel in een intiem decor van Eric Goossens.
www.operamagazine.nl:
Het verhaal, het acteerwerk en het decor (met een aantal special effects) mogen er wezen.
www.ithtr.nl:
Leuke vondsten als een bulderende Ostrobas die ten tonele wordt gevoerd per zilvervloot, staande op een immens schip dat drijft op muntstukken.
www.theaterjournaal.nl:
Het deels uit abstracte elementen opgebouwde decor is uitgevoerd in rijke kleuren en warm licht. Het geheel blijft daardoor prettig intiem. In die omgeving komen de werkelijk prachtige liederen, gezongen door onder anderen Tania Kross als Granida en Jeroen de Vaal als Daifilo schitterend tot hun recht.
La Barca
Twentse courant:
De Nationale Reisopera heeft hier een prachtig spektakelstuk van gemaakt. Je kijkt je ogen uit naar alles wat plaatsvindt in die robuuste boot vol hout en plaatstaal, waarvan praktisch elk onderdeel blijkt te kunnen bewegen.
Operanetz:
Eric Goossens schafft eine Bühne, die wie das Sammelsurium eines antiquierten cruise-ships wirkt; lässt Brücke, Reling, Gangway, Decks, Rettungsringe, funnel gebrochen erscheinen und gibt die Assoziationen von Auslaufen, Reisen und Anlegen.
Rheingold op de Rijn
Opernnetz
Auf den ersten Blick beeindruckend ist das Bühnenbild von Eric Goossens, das sich geschickt mit den Wänden des Frachtraums verbindet. Die Vertiefung in der erhöhten Spielfläche füllt sich zum Vorspiel mit Wasser für den Rhein. Dahinter sitzt aufsteigend das Orchester. Durch einen Mittelgang zwischen den Musikern verläuft eine vielfältig genutzte Bahntrasse in den Hintergrund, auf der eine Lore in Nibelheim fährt und die auch die Brücke nach Wallhall darstellt. Aber es gibt noch eine Vielzahl von nicht einsehbaren Auftrittsmöglichkeiten, die eine wichtige Grundlage für die kurzweilige Regie von Wim Trompert darstellen.
Operamagazine
Waar veel decorbouwers zich wereldwijd voor deze scène het hoofd breken over plastic, tule of een andere verbeelding van water, spartelen de Rijnmeisjes en de gnoom dankzij ontwerper Eric Goossens in echt water dat wordt opgepompt vanuit een enorme tank ergens backstage.
Rheinische Post
Rheingold auf dem Rhein war Gold wert Immer präsent blieb während der Aufführung die außergewöhnliche Beschaffenheit des Aufführungsortes. Requisiten glitten auf Verladeschienen durch das Orchester auf die Bühne, die Musiker imitierten mit Hammerschlägen auf den Schiffsrumpf Alberichs Schmiede und Wotan trieb auf einem Schwimmreifen durch den Bühnen-Pool.
WAZ de westen
Eric Goosens hat den Damen, die das Rheingold hüten, ein Bühnen-Becken gebaut. Das Rheinchen im Rhein wird üppig bespielt: Wann sah man Profi-Sängerinnen so lustvoll-lockend planschen? Aus Stein müsste der Zuschauer sein, der in der grandios quirlig inszenierten Eröffnungsszene nicht schmerzlich bedauert, kein Badezeug dabei zu haben.
Opusklassiek
Wim Trompert en ontwerper Eric Goossens losten dat probleem met een grote bak die zowel waterbassin (de Rijn) als speelvlak kon zijn, terwijl een door het orkest oplopend voetpad met rails op meerdere wijze bruikbaar werd voor zowel de meer spectaculaire opkomsten en als verbinding met het Walhalla.
de Zwarte Bladzijde
The New York Times
“The story of the Leusden was never told in Holland,” Mr. Balai said. “It was the largest murder case in the history of the slave trade, but no one ever talked about it.”The exhibition at the Maritime Museum, created by a theater set designer, relies on the experience of being inside a replica of the ship to engage visitors. While they are in the dark hold, visitors will hear fearful voices asking where they are headed and why they are being held captive. Paper tags hang from the ceiling, scribbled with the names, ages and dates of capture of the Africans on board — names from the West India Company archives. In the final room, those nametags become gravestones, with faces of real people in place of the data to convey the true human toll.
Droomvlucht
De Limburger:
Droomvlucht imponeert vooral visueel. De kostuums, het decor, de belichting en de pruiken zijn indrukwekkend.
Elsevier:
De vormgeving van de musical is een lust voor het oog.
Metro:
Droomvlucht is adembenemend. Zowel visueel als qua zang en dans.
Telegraaf:
Traktatie voor de zintuigen. In combinatie met het tot in de puntjes verzorgde decor en de met het oog voor detail uitgevoerde choreografieën, kostuums, grime en pruiken is Droomvlucht een lust voor oog en oor geworden.
Brabants dagblad:
De ingenieuze decors hebben, samen met de kostuums en de opmerkelijke choreografie, maximaal ‘droomeffect’.
Funhome
Theaterkrant:
Dit alles speelt zich af in een schitterend decor van Eric Goossens, die precies de chaos en verzameldrift van Bruce vast heeft weten te leggen: het toneelbeeld is een opeenstapeling van antieke meubels, waar zelfs de vloer bestaat uit losse kasten en tapijten.
Volkskrant:
De vier muzikanten die onderdeel maken van het fraaie decor, spelen met veel allure.
Scenes:
Mooi detail ook zijn de muzikanten, die perfect in het prachtige decor lijken te passen.
8weekly:
Allereerst door het decorontwerp van Eric Goossens. De antieke meubels van Bruce zijn als een achterwand op elkaar gestapeld. Hiermee staat het decor tragisch symbool voor Bruce’ seksualiteit: één foute beweging en alles kan in elkaar storten. Het decor is bovendien een eerbetoon aan de graphic novel. Op al die meubels is in grove lijnen het verloop van het verhaal getekend. In het midden zijn de contouren van het zogenaamd gelukkige gezin getekend met daarnaast het noodlot van Bruce.
Maar niet alleen het decor maakt deze Nederlandse versie interessant.
Onder Groene hemel
De Limburger:
Ook verdient het prachtige decor van Eric Goossens vermelding. Dat is van een opvallende grootsheid. Mooi te constateren dat een musical niet per definitie grote balletten, veren en showtrappen nodig heeft. Nergens is een laklaag over Onder de Groene Hemel gegaan en dat is een even gedurfde als geslaagde keuze.
Metro:
Bos Theaterproducties heeft met haar beperkte middelen een plaatje van Onder de Groene Hemel gemaakt. Het hoeft niet altijd zo moeilijk en met 23 ledschermen als dat financieel niet haalbaar is, zo blijkt maar weer.
Cultuurbewust.nl:
Naast een prachtig toneelbeeld vol koorden en fietsen die dankzij getouwtrek over het toneel bewegen, is een belangrijk onderdeel van het decor een groot schilderij. Op dit doek is een rooskleurig landschap afgebeeld, dat staat voor de ideologie van de hippies. Gedurende de voorstelling verandert het schilderij met hun persoonlijke ontwikkelingen mee. Van groots en overheersend, naar in stukken geknipt en door de war, tot keurig ingelijst.
Musical Reports:
Het decor van de voorstelling is voor deze kleine productie vrij uitgebreid te noemen en past helemaal in de Flower Powertijd van toen. Extra leuk zijn de wat kneuterige elementen zoals een kledingrek dat als tram fungeert en de fietsscènes, waarbij de fietsen aan touwen zitten, en de castleden de fietsers weer terug trekken naar het beginpunt.
Theaterparadijs:
Aan decor en rekwisieten geen gebrek. De rekwisieten hangen allemaal klaar in de lucht en worden naar beneden gehaald wanneer ze nodig zijn. Stoelen, fietsen, een bed, ideaal om ze op deze manier in te zetten en een mooi toneelbeeld te creëren.
Falsettos
De theaterkrant:
Gelukkig zijn in het prachtige Nederlandse decor van Eric Goossens de herkenbare figuren van Haring weer te zien.
Parool:
Maar ook zonder die actuele bijgedachte was deze kleine uiterst smaakvol aangeklede musical hét hoogtepunt in het niet al te rijke musicalseizzoen
Sweeney Todd
gay.nl:
Wat de voorstelling echter naar een nog hoger niveau tilt is het fantastische decor
HDC:
Hoe leuk kan het theaterbezoek zijn. Wie nu het Zonnehuis in Amsterdam-Noord betreedt, waant zich in het Londen van 1850, waar toevallig driehonderd mensen zitten.
Das musicalmagasin:
“Das grösste Kompliment aber muss der Kunstfertigkeit gelten, diese umfangreiche Geschichte mit ihren vielen Schauplätzen auf so wenig Raum untergebracht zu haben. Regisseur Koen van Dijk, Choreografin Chiara Re und Ausstatter Eric Goossens haben es auf höchst kreative und einfallsreiche Weise geschafft, jedes Fitzelchen Platz auszunutzen, das Het Zonnehuis bietet.”
de Volkskrant:
Het podium van het intieme Zonnehuis lijkt op het eerste gezicht veel te klein voor zo’n grootschalige Broadwaymusical, maar het decor is heel multifunctioneel over de hele zaal uitgesmeerd. Het publiek heeft als het ware een stoeltje midden op straat in Londen.
musicalnieuws.nl:
Het decor van Eric Goossens geeft dit op uiterst vernuftige wijze weer door Sweeney op te laten duiken uit een luik en met putdeksels in de podium.
Erg origineel is ook de wijze waarop de zaal in zijn geheel wordt benut, waardoor je soms naar achteren en regelmatig naar opzij moet kijken. Dit geeft nog eens extra het idee dat je midden in het verhaal zit!
musicalworld:
Ook bij deze productie is er goed gebruik gemaakt van de sfeer in dit prachtige theater. Je waant je echt in het 19e-eeuwse Londen. De spelers lopen door het publiek en trekken je zo echt in het verhaal. Details, zoals de vogeltjes die aan het plafond boven het publiek hangen, maken het plaatje af.
theaterparadijs:
Daarnaast is er optimaal gebruik gemaakt van de locatie, door in en rond het publiek te spelen en brengt het decor je gelijk terug naar het 19e-eeuwse Londen.
de Zevensprong
GPD:
.., maar moet het bovenal hebben van het geweldige decor van Eric Goossens. De simpele en toch imponerende vormgeving die hij met name aan het mysterieuze trappenhuis in het verhaal heeft gegeven, draagt in belangrijke mate bij aan het goede gevoel dat deze musical achterlaat.
Algemeen dagblad:
Met de eenvoudige maar zeer doeltreffende decors van Eric Goossens
Musicalfan:
De vloer zakt onder het décor vandaan en uit de wanden ontvouwd zich een enorm, dansend trappenhuis waar Harry Potter een puntje aan kan zuigen. Technisch geweld? Nee. Creatief? Ja!
Telegraaf:
Vindingrijke décor van Eric Goossens.
Thijl
NRC:
Het schitterende decor wordt gedomineerd door een sculptuur van 144.000 kilo zand die de vestingstad Gorinchem voorstelt, doorkliefd met het enorme zwaard van Filips II van Spanje.
Opera UK:
The design by Eric Goossens was very beautiful. The set, chiefly constructed out of sand. Was shaped by a 16th-century fortified city, Gorkum, destroyed by Death when Thijl conquered the town—a coup de théâtre. At the end the children started rebuilding the city from sand, a touching effect, just avoiding sentimentality.
Volkskrant:
Een enorm zandkasteel in de vorm van een middeleeuwse stad vormt het schitterende decor voor de opera Thijl.
Groene Amsterdammer:
Tegen een achtergrond van vele zeecontainers en een zandsculptuur van een stad (decor: Eric Goossens)
Theaterkrant:
Eric Goossens ontwierp als decor een stad van zand, Gorinchem, die in de loop van de opera wordt verwoest door de opstandelingen onder aanvoering van Thijl. De handeling speelt zich ook voornamelijk in een grote zandbak af.
Operamagazine:
Onder de luifel van het Nationaal Militair Museum ontwierp Eric Goossens met de hulp van tientallen containers het Thijl-decor.
Tita Tovenaar
Volkskrant:
Een verbluffend décor. Vormgever Eric Goossens laat een staaltje magie zien.
GPD:
Tita Tovenaar is een feestelijke, betoverend mooi vormgegeven voorstelling
Musicalfan:
Waar TiTaTovenaar een dikke tien mee scoort, zijn het decor en de kostuums. Eric Goossens ontwierp een decor dat er letterlijk ‘rond’-uit geweldig uitziet
Algemeen dagblad:
De musical speelt zich af tegen een vernuftig decor.
Telegraaf:
Visuele traktatie met een snufje magie.
The Color Purple
Parool:
Het decor van kleine en grote houten kisten op een grote houten vloer is in feite een voortzetting van het kale industriële karakter van het theater, in één woord geweldig.
Volkskrant:
Het decor van op elkaar gestapelde houten kisten. met daartussen een houten podium op drie niveaus( (ontwerp: Eric Goossens), past perfect bij de sfeer van The Color Purple, een musical die weinig franje nodig heeft.
The Bridges of Madison County
Trouw:
De voorstelling ontroert, zet an het denken en heeft een prachtig minimalistisch decor waardoor de aandacht gaat naar waar hij moet gaan, naar de mensen en hun emoties.
HDC Media:
Het lege toneel loopt als een catwalk de zaal in en een tafel met wat stoelen onder een broeierig licht tekenen sterk de sfeer van het land, de warmte en zijn bewoners.
Amandla Mandela
Cultuurpodium online:
Complimenten zijn zeker ook op zijn plaats voor Eric Goossens die met een bescheiden maar sterk beeldend decor precies die ruimte creeërt waar de voorstelling in kan groeien.
Twentse Courant:
Het toneelbeeld ademd ook liefde voor het onderwerp uit. En zo kun je lang doorgaan met het opsommen van wat er allemaal deugt aan deze voorstelling. Van de invulling van de bijrollen tot het effectieve toneelbeeld.
Trouw:
In een mooi sfeervol toneelbeeld vol hout, metershoge zwart-wit foto’s en een enkel abstract decorstuk trekt vervolgens het leven van Mandela voorbij.
Musicalsite.be:
Eric Goossens verzorgde op zijn beurt het decorontwerp dat eenvoudig en tegelijkertijd functioneel is. Hierbij maakt hij ook gebruik van zorgvuldig uitgekozen projecties, die het verhaal van Mandela versterken. Coen van der Hoeven vult het decorontwerp van Goossens briljant aan met een schitterend lichtontwerp.
Kiss of the Spider Woman
Theaterkrant
Heel goed werk levert vooral ook decorontwerper Eric Goossens. Centraal staat natuurlijk een getraliede gevangeniscel, maar deze kan naar alle kanten worden gedraaid, zodat het toch niet statisch wordt.
Das musicalmagasin
Die Bühne ist klein, das Bühnenbild van Eric Goossens passt sich in Grösse und aufwand an, aber es funktioniert perfekt.
musicalblog
Zonnetheater biedt mooi decor.
NRC
een voormalig buurthuis in Amsterdam Noord, waar de traliepatronen niet alleen het toneelbeeld bepalen, maar ook tot in de zaal reiken. Zo worden toneel en zaal effectief naar elkaar toe getrokken. Een spannend lichtontwerp doet de rest.
Tick Tick Boom
Dagblad van het Noorden:
Het tikken van de klok in het machtige decor heeft iets alarmerends.
Het Theaterplein:
In een zeer mooi decor van Eric Goossens.
Subtropique
Theaterkrant:
Alleen al met het fantasievolle decorontwerp van Eric Goossens onderscheiden Sanne Franssen en Christian van Eijkelenburg, samen het duo De Fransse Eijkel, zich van andere cabaretiers.
Telegraaf:
Je verveelt je tijdens het ’ronddobberen in deze tropische illusie’, die zeker ook visueel een lust voor het oog is, geen moment.
Volkskrant:
In een vlotte, mooi aangeklede show tonen deze acteurs, die zijn opgeleid aan de Frank Sanders Akademie voor musicaltheater, wat ze in huis hebben.
Joseph and the amazing technicolor dreamcoat
GPD:
Een kleurrijk spektakel vol verassende vondsten in vormgeving en spel. Fraaie toneelbeelden denderen in een frisse vaart voorbij, Hier en daar voorzien van een Monty Python-achtig absurdisme.
Musicalsite:
Voeg daar nog aan toe dat alles heel lekker oogt en klinkt en dan weet je waarom Joseph plots een stuk interessanter is geworden.